Razvojna dispraksija

Dispraksija je teškoća ili nezrelost u organizovanju pokreta, što dovodi do ispada na planu jezika, percepcije i mišljenja. Neurološki je uslovljena i nastaje zbog neravnomernog razvoja delova kore velikog mozga odgovornih za motoriku što otežava brzi prenos informacija pri sprovođenju namerno planiranih pokreta.

Motorna kordinacija deteta kao i fina i gruba motorika je znatno ispod ocekivanog nivoa u odnosu na uzrast deteta i njegovu opstu inteligenciju. Deca sa dispraksijom zapravo ne mogu ”naterati” svoje telo na pokret željenom brzinom, pokreti se ostvaruju ali usporeno i nesigurno.Dispraksija je smetnja ili nezrelost u organizovanju poketa, javjaju se smetnje u razumevanju informacije koje primaju, kao i smetnje povezivanja informacija sa odgovarajućom aktivnošću.
U sklopu razvojne dispraksije javljaju se teškoće u organizovanju voljnih usmerenih aktivnosti u oblasti pokreta. Nedovolja je jasnoća u izvršavnju radnje, njene celovitosti i elastičnosti. Javljaju se sinkinezije u nekoj drugo oblasti misića. Dete ima narušen odnos između ideje o potrebnoj radnji i neposrednog njenog izvršavanja. Dispraksičari imaju izraženu hipotoniju – snižena mišicna snaga i izdržljivost.
Deca sa dispraksijom imaju najčešće poteskoće u auditivnoj i vizuelnoj percepciji.

Postoje tri tipa dispraksije – oralna, verbalna i motorička.

• Dispraksičari obično imaju kombinaciju problema:
  Planiranje pokreta i svest o prostoru i oko njih
  Percepcija
  Problemi sa govorom
  Učenje, mišljenje i pamčenje: teškoče u planiranju i organizovanju misli i koncentraciji.
  Kordinacija različitih delova tela
  Lateralizovanost
  Rukopis
  Koncentracija
  Kratkorocno pamćenje i sekvencionalni zadaci

Tretman dece sa dispraksijom mora biti individualan i jasno definisan. Mora se dobro uraditi procena organizovanosti psihomotorike, praksicne organizovanosti, gnostičke organizovanosti i praktognostička organizovanost. To nam otkriva u kojoj meri i na koji način je narušena praksija deteta. U tretmanu dete treba vratiti na početni nivo, odnosno nivo psihomotornog fukcionisanja kojim je dete ovladalo bez obzira na uzrast deteta. Nesklad u najranijim fazama razvoja leži u osnovi poremečaja psihomotorike. Neposrednim uticajem na ponovno prevežbavanje i uvežbavanje osnovnih motornih pokreta deteta podsticemo sazrevanje i ubrzavanje motorickih sposobnosi u celosti. Pobuditi, obnoviti, učvrstiti i dograditi senzomotorna iskustva dete je osnovni cilj tretmana.