Skip to main content

9 INTERESANTNIH ČINJENICA O UČENJU I POREMEĆAJU PAŽNJE

Osnovne činjenice o učenju i poremećajima pažnje:

  • Nije svako učenje i poremećaj pažnje poremećaj učenja.
  • ADHD nije poremećaj  učenja (LD), ali je učestalo kod dece sa poremećajem učenja.
  • Postoje intervencije, ne medicinski tretmani, za poremećaj učenja.

Istraživanju sprovedenom od strane Nacionalnog centra za poremećaje učenja (NCLD), skoro svako je znao o disleksiji, ali samo trećina je bila upoznata sa poremećajima učenja. Više od polovine ispitanika ima pogrešno mišljenje da  nošenje naočara utiče na sposobnost učenja.

Evo 9 činjenica koje bi vas mogle iznenaditi:

  1. Ne postoje medicinski testovi za dijagnostikovanje poremećaja učenja. Istraživači su počeli da izučavaju uticaj genetike u poremećajima učenja. Ali ne postoji analiza krvi ili magnetna rezonanca koja vam može reći da li vaše dete ima poremećaje učenja. Detektovanje poremećaja učenja je kompleksan proces. Za početak je potrebno da specijalista isključi oštećenje vida, sluha i razvojne poremećaje da bi mogao da identifikuje poremećaje učenja. Zatim, treba raditi sa detetom, njegovim nastavnikom i školom radi posmatranja i sakupljanja informacija o načinu učenja vaseg deteta. Na kraju, logoped sprovodi testiranje, i proverava prikupljene informacije i način na koji ih dete obrađuje.
  2. ADHD nije poremećaj učenja. Ali, poremećaj pažnje i ponašanja (ADHD) može da utiče na učenje. Stručnjaci procenjuju da jedna trećina do jedne polovine dece sa poremećajem učenja ima i ADHD.
  3. Problemi sa vidom, sluhom i motorikom nisu poremećaji učenja, ali nije isključeno da ovi problemi ne utiču na poremećaje učenja. I deca sa poremećajem učenja imaju poteškoće sa ovim problemima. Ključno je da stručno lice   identifikuje primarni uzrok ovih simptoma. U nekim slučajevima, medicinsko stanje (poput slabovidosti ili nagluvosti) može biti uzrok. U drugim slučajevima je poremećaj pažnje.
  4. Lekovima se ne leči ADHD. Lekovi mogu biti od pomoći deci sa ADHD, ali to nije lek. Lekovi kombinovani sa drugim terapijama su uglavnom najbolji tretman za decu sa ADHD.
  5. Ne postoje medicinske terapije za poremećaje učenja. Ali, postoje drugi načini da se pomogne deci sa poremećajem učenja. Npr., nastavna intervecija i asistivna tehnologija. Ako čujete za medicinsku terapiju kojom se „leči“ poremećaj učenja, budite oprezni.  Neka deca mogu imati koristi od lekova koji se odnose na njihove ADHD simptome.
  6. Poremećaji učenja i ADHD u porodici. Ako dete ima ADHD, šansa da u porodici postoji još neko sa ADHD-om je 1:4.
  7. Poremećaj učenja nije isto intelektualna nesposobnost. Većina ispitanih ljudi od strane NCLD smatra da su poremećaji učenja povezani sa IQ-om. Istina je da većina dece sa poremećajima učenja imaju prosečnu ili iznad prosečnu inteligenciju.
  8. Nesrazmeran broj dečaka je dijagnostikovan sa poremećajima učenja u odnosu na devojčice.
  9. Poremećaji učenja nisu uzrokovani spoljašnjim uticajima ili okruženju u kojem dete odrasta. Iznenađujuće je da većina ispitanika veruje da okruženje utiče na poremećaje učenja.

Priredila i prevela 

Aleksandra Jovanović, logoped
Tanja Lukovac, master def.-logoped
Izvor, Amanda Morin